پست‌ها

نمایش پست‌ها از ژانویه, ۲۰۰۷

دویست و هشت

تصویر
عاشورا هم گذشت سال دیگه عاشورا زنده ام ؟!...

دویست و هفت

شب عاشورا بود ، عاشوراي سال 49 گفتم بروم به مجلس روضه اي ، از همين روضه ها که همه جا هست و صدايش از هر کوچه و خانه امشب بلند است. ديدم، ايمان وتعصب من به عظمت حسين و کار حسين بيش از آن است که بتوانم آن همه تحقير ها را بشنوم و تحمل کنم. منصرف شدم. اما شب عاشورا بود شهر يکپارچه روضه بود وخانه يکپارچه سکوت و درد، چه مي توانستم کرد؟ از خودم توانستم منصرف شوم، از روضه توانستم منصرف شوم ،اما چگونه مي توانمستم خود را از عاشورا منصرف کنم؟ نامه ام را که به دوستم نوشته بودم - دوستي که هرگاه روزگار عاجزم ميکرد و رنج به ناليدنم وا مي داشت، به پناه او مي رفتم - برگرفتم ، گفتم در اين تنهايي درد و اين شب سوگ ، بنشينم و با خود سوگواري کنم، مگر نمي شود تنها عزاداري کرد؟ نشستم و روضه اي براي دل خويش نوشتم ، آنچه را در نامهء او براي خود نوشته بودم و تصور غربت و رنج خودم بود، تصحيح کردم تا تصوير غربت و رنج حسين گردد. آنکه عظمت رنج و شکوهء شهادتش هر رنجي را در زندگي آسان مي سازد و هر مصيبتي را حقير! واين همان بخشي است که در پايان اين نوشته قرار گرفته است در اين لحظات شگفت، که من در يک بي خودي مطلق به سر مي

دویست و شش

تصویر
داره میرسه روز واقعه یا حســین (ع) مـظـلـوم

دویست و پنج

خوش خیالی هم عالمی داد ها نه مرضی نه فشار روحی مه درد قلبی نه هیچی بی خیال بی خیال حتی اگه بمیری هم خیالی نیست درد مملکت ما همینه خوشخیالی به نام محمود

دویست و چهار

گاهی اوقات که توی فامیل و دوستان جمعیم و صحبت از زندگی ، جامعه و سیاست از این بحث هایی شبیه تاکسی ها رخ میده و تفاوت میزان تحصیلات و شغل و فرهنگ دوستان رو با رانندگان تاکسی میسنجم ( البت توهین نباشه ها ) اما تاسف می خورم باسه خودمون باسه همه شاید لازم باشه که 70 میلیون جمعیتمون رو ریخت تو دریا مطلب دویستمم گذشت یادم نبود که ویژه نامه براش بنویسم دچار کمبود عاطفه شدم .. آخه چرایه نفر من رو یلدا بازی دعوت نکرد ( حالا یادم افتاده ) بعضی روزا مثل امروزه اگه باشی ... :دی می دونی که چطور بودم حالا خود دانی :دی :پی

دویست و سه

کسی آمد که حرف عشق را با ما زد.. دل ترسوی ما هم دل به دریا زد.. به یک دریای طوفانی دل ما رفته مهمانی .. چه دوره ساحلش از دور پیدا نیست.. یه عمری راهه و در قدرت ما نیست. باید پارو نزد وا داد ..باید دل رو به دریا زد.. خودش میبردت هرجا دلش خواست ..به هرجا برد بدون ساحل همونجاست.. به امیدی که ساحل داره این دریا... به امیدی که آروم میشه تا فردا.. به امیدیکه که این دریا فقط شاه ماهی داره.. به امیدیکه نمی بینی شبا شو بی ستاره.. باید پارو نزد وا داد..باید دل رو به دریا داد.. خودش میبردت هرجا دلش خواست ..به هرجا برد بدون ساحل همونجاست.. خوبم خیلی خوب دل دادم به دریا سخته اما قشنگه یه سری حرفها هست که وقتی زود زده میشه فقط ترس میاره و تردید شاید اگه به موقع میگفتم به موقع بزرگ میشد قشنگترین حرفها بود ببخشید که وارد بازی های پیچیده ام کردم خوبم و وقتی می گم خوبم می فهمم خدا چه قدر بزرگه چه قدر مهربونه و این زندگی چه قدر بازی های پیچ پیچی و خفنی داره مخصوصا تو دریا

دویست و دو

رو آوردم دوباره به نوشتن وقایع اتفاقیه ی زندگی شاید بد نباشه اول امروز بعد از 6 ماه تونستم تصویه حساب کنم با شهرداری شش ماه پیش یه کاری انجام دادیم باسه شهرداری که بالاخره امروز با کسر 35 درصد از مبلغ باهام تصفیه حساب کردن این پولم که بیشترش شده بدهی و ... ای بابا دوم بلا نسبت بلا نسبت بلا نسبت سادیسم دارید مگه حالا من یه تعارف زدم همه پایه اید با خط کش استغفرالله مگه چه هیزمی فروختم ؟ سوم رفتم یه جایی برا گزینش یه 9 صفحه فرم دادن جالب بود یه بخش محرمانه داشت که باید یه سری آدم معرفی می کردیم برای تحقیق جالب تر اینکه همه ی آدمهایی که باید معرفی می کردم یه پسوند " معتمد و حزب اللهی " باید می داشت حالا من از کجا آوردم بماند جالب تر ترش اینکه امروز می پرسم مصاحبه هم داره در جواب می گن نه فقط یه سری سوال عقیدتی و سیاسی و مذهبی و خانوادگی و شخصیتی می پرسیم چهارم فعلا قرار بر اینه فردا ببینمت تا ببینیم خدا چی می خواد دلمان لک زده است برای جیگر خوردن تو میدون ولی عصر .. یا اون جیگرکی روبرو سینما عصر جدید پنجم دعایم کنید محتاجم خیلی زیاد پی نوشت : آهنگ بلاگ رو عوض کردم موسیقی فیلم شب

دویست و یک

یه بار ما فال حافظ گرفتیم و نتونستیم تعبیرش کنیم یه باسواد تو اهالی بلاگستان نبود ... بی خیال روزها می گذرد شب ها نیز هیچ چیز مثل خوردن بستنی لیسی ( همون قیفی سابق ) زیر برف نمی چسبه از بیکاری برا خودم کلی کار ردیف کردم حالا همش مونده و بازم حوصله انجام کارا رو ندارم یه نفر می خوام با خط کش وایسه بالا سرم و مجبورم کنه طبق برنامه کار کنم زندگی منشوریست در حرکت دوار با رنگهای دلفریبش یه هو یاد هانیکو افتادم کاش منم ژاپنی بودم

دویست

بنال بلبل اگر با منت سر یاریست که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق که مست جام غروریم و نام هشیاریست خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال هزار نکته در این کار و بار دلداریست قلندران حقیقت به نیم جو نخرند قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست بر آستان تو مشکل توان رسید آری عروج بر فلک سروری به دشواریست سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ که رستگاری جاوید در کم آزاریست الا ای حافظ شیرازی ای بابا چی میگی ؟؟ پی نوشت : فال گرفتم ... جالبه ؟ کی می تونه معنیش رو بگه پی نوشت 2 : باید برم گزینش .. تا 2 ساعت دیگه... آخر سرم نفهمیدم کفن چند تیکه بید

یک صد و نود و نه

تصویر
واااای برف برف بازی یاد بچه گی هام افتادم دلم می خواد تو برف دراز بکشم یخش میشه آدم اما حالی میده

یک صد و نود و هشت

دفترچه نظام وظیفه پست شده منتظرم جوابش بیاد که برم سربازی سخته اما باید رفت کسی آشنا نداه برام امریه جور کنه؟؟ این چند روزه خیلی خوردم :دی بلا نسبت اسب مخصوصا امروز کا جوجه ای بس چرب زدیم به رگ یه کتاب دارم می خونم یه عزیزی هدیه داده اسمش" چراغ ها را من خاموش می کنم" بید هنوز تموم نشده اما جالبه با یکی از اساتید چند وقتی است که می ریم بیرون و بهمون مشاوره میده در مورد کار و آینده شغل و همایش و ... بهم میگه برو آفریقای جنوبی البت بعد از سربازی اگرم نرفتی برو بانک پارسیان به هر حال میگه این کاری که می کنید لازمش ریسکه اگه داری که هیچ اگه نه برو خارج دلم شمال می خواد برم کنار دریا دراز بکشم فکر نکنم به صدای دریا گوش بدم و بخوابم می دونستم که این رو می گی راستش 3 4 ماهه که منتظر بودم باسه همین کپ نکردم و اینا چرا ؟ نمی دونم اما می دونستم اما دعا می کردم نگی هنوزم هیچی عوض نشده ؟ شده ؟ شاید

یک صد و نود وهفت

تصویر
خوبم خوب می دونی زندگی بالا و پایین زیاد داره اما مهم اینه که مهم اینه که آدم بتونه درک کنه ، صبر کنه ، و درست حرکت کنه این 80 سال می گذره ادمها توی این عمر خیلی چیزها می خوان و به خیلی چیزها می رسند و به خیلی چیزها نمی رسن مهم این نیست که چه چیزی بدست آوردن مهمه ها خیلی مهمه اما اهمیتش برابر این که چطور بدست آوردنش خیلی کمه اگه توکلمون بیشتر بشه تلاش کنیم میشه انشالله میشه خیلی خوبم چون حس میکنم درک می شم چون حس می کنم و حس می کنی عید غدیر مبارک سید

یک صد و نود و شش

تصویر
همیشه دوست داشتم که جوری زندگی کنم که همراهم بتونه بهم اعتماد کنه، بتونه روم حساب کنه و بتونه بهم تکیه کنه از دیشب تا الان دارم فکر می کنم همش فکر و فکر و فکر شاید راهش رو بلد نیستم شاید سست تر از این حرفهام شاید نمی تونم همیشه وقتی فکر می کنم که خوب دارم عمل می کنم یه خورده که فکر می کنم تونستم به همراهم کمک کنم یه هو دل یه نفر رو خالی کردن یه همچین جیزی می بینی خدا این بنده که از بندگی فقط یه اسم داره چه کارها می کنه تازه می بینم که این من بودم که داشتم حمایت می شدم من بودم که داشتم تکیه می کردم این من بودم که دلم قرص شده بوده به خاطر همراهیش می بینی خدا می بینی چه قدر خراب کردن راحته این آدم دوپا رو می بینی باید صبر کنم و امید داشته باشم به تو امید دارم که بشه بشه دوباره ساختش یه متنی دیروز نوشتم که پاک شد شاید به کسی مربوط نیست آره به کسی مربوز نیست اما تنهاییم رو چه کنم تنهایی تو رو چه کنم چرا هوا گرم نمیشه