همیشه نوشتن، حرف زدن و شنیدن آرامش داده بهم نوشتم، حرف زدم و آرام شدم تهش چیزی عوض نشده و نمیشه ها اما همین که میاری بیرون مغزت، خودش کلی خوب می کنه حالت رو انگار می دونی چی هست فکر و خیال نمی کنی و حالت خوبه! از وقت های خوبمم باید بنویسم! از حس های خوب که بدونم همیشه همه چی نگرانی نیست! به قولی ضمن احترام به همه نگرانی ها و فکر کردن بهش! مگه چندبار قراره زندگی کنیم! چند بار این لحظه ها رو دارم که بخوام همه اش رو با چیزی که هنوز نشده ناراحت کنم. و دوست دارم بخونم! بشنوم
نظرات