دویست و بیست و پنج

زندگی عجب بازی هایی داره ... بازی هایی سخت و آسون
بازی هایی که گاهاً هیچ شناختی هم ازش نداری
فقط باید بری توش تا کم کم بفهمی چیه ، قوانینش رو یاد بگیری ، یاد بگیری نبازی ، یاد بگیری ببری ، یاد بگیری هر چی شد نتیجه بتونی باهاش کنار بیای و بتونی توی مسابقه سخت زندگی که هم سهل و هم سخته... بتونی سربلند باشی ... بتونی عاقبت به خیر بشی ... بتونی خودت و خودش رو راضی نگه داری
رضایت از زندگی سخته .. خیلی سخت تر از زندگی کردن .. خیلی سخت تر از هر کاری که فکرش رو بکنی ...

به این یک سال که نگاه می کنم احساس رضایت می کنم ... از تهِ تهِ قلبم ..
همه کاریهم کردم .. حرف اشتباه زدم . برخورد بد داشتم .. تصمیمی غلط هم داشتم .. اما یه موهبت و یه نعمتی بهم رسیده که اگه خدا بخواد برای همیشه از زندگیم احساس رضایت بکنم ...

گفتم خیلی سخته
یادم نبود
یه چیزی سخت تره ...
سخت تر اینه که بتونی حفظش کنی .. بتونی حس رضایت و خوشبختی رو نگه داشت .. بشه این مبارزه و برد و اول موند .. بشه زندگی کرد ...

میشه ... برای ما راحته .. چون خدا عاشق ها رو دوست داره ...

پی نوشت :
1- این نوشته خصوصی بود ... پس همش پی نوشته
2- یک سالگی مبارک
3- همیشه سعی کردم توی تعریف ازت اغراق نکنم ... سعی کردم واقعی ترین تصویری که تو ذهنم داری و میبینم رو بگم .. جدی میگم
4- خیلی خوبه که می نویسیم ... خیلی کمک کرده بهمون .. ادامه می دهیییییم
5- هفته آخره آموزشی .. دعا کنید فراوان تا خوب تقسیم بشیم و بیفتم تهران
یا خدا به امیدئ خودت
6- دعا کنید ... محتاجیم

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

یک صد و هشتاد

التماس دعا