یکصد و پنجاه و چهار

سلام
من نمی خواستم بنویسم

اما نشد
من کاری کردم که غیر قابل بخشش بود
من به کسی که به من اعتماد کرده بود ....ظلم کردم
من به کسی که منو محرم رازهای نگفته اش کرده بود ...ظلم کردم
من به کسی که منو امین خودش میدونست ..ظلم کردم
و بدترین جنایت و خیانت و جفا رو در حقش انجام دادم ...نمی دونم چی بگم ....
تنها کاری هم که می توان کرد عذر خواهیست
که حقم نیست ... حق من بخشش نیست .....
اما چه منم .. می خواهم جبران کنم ......... به خداوندی خدا من متاسفم و پشیمان
باور کن
که باور کردن حرف کسی که از او زخم خورده ای سخت ترین کارهاست
نمی دونم چه جور اما میخواهم جبران کنم

بازهم میگویم که منو ببخش
و اینکه من قصد ظلم و جفا را نداشتم
از حماقت و بی شعوریم بود

هر کس اینو میخونه گیج نشه
این نوشته برای یه عاشق و معشوق نیست
نه
من نشان دادم که جنبه ندارم
همین
و متاسفم