از سال ۸۱، همیشه این بغض موقع تحویل سال می‌ترکه
و اشک و ارزو می‌ریزه زمین
امیدوارم سال ۹۹ به کوفتی ۹۸ نباشه
هرچند از ۹۶ هیچ سال خوب نیست 😞
یکصد و پنجاه و چهار
گاهی باید تنها خیره شد به دور دست به آنجا
پست‌های معروف از این وبلاگ
التماس دعا
امن یجیب المضطر اذا دعاه فیکشف السوء امن یجیب المضطر اذا دعاه فیکشف السوء امن یجیب المضطر اذا دعاه فیکشف السوء امن یجیب المضطر اذا دعاه فیکشف السوء امن یجیب المضطر اذا دعاه فیکشف السوء
یک صد و هشتاد
امسال مدرسه نمی رم یعنی نه این که خودم نخوام یه سری مسائلی پیش اومد که ترجیح دادم وارد درگیری بی فایده با سیستم مدرسه نشم اما خوب فعالیت ها رو نمیشه ترک کرد نمیشه ولش کرد .. به حر حال مدرسه رو نمیشه کامل رها کرد ... یه هفته کمتر مونده به ماه رمضان هر سال یه سری تصمیم هایی می گیرم که توی این ماه تغیراتی انجام بدم یه سری کارهایی بکنم و یه سری کارها رو نکنم تا یه مدتم هست ها اما بعدش همون آش و همون کاسه دارم از خودم نا امید میشم داره کم کم ترک هام درست میشه داره درستش می کنه حس خوبیه حس یه کویر رو دارم که داره سیراب میشه
نظرات