حرف

گاهی فکر می‌کنی حرف زدن آرومت می‌کنه

گاهی فکر می‌کنی حرف زدن سبکت می‌کنه

اما کسی و نداری که باهاش حرف بزنی

اگرم داری وقتی هست حرف نمی‌زنی

کسی که حاضره حرفت و گوش کنه برات عزیزه

و نمیخوای حرف زدنت ناراحتش کنه

بعد بداخلاق می‌شی

با بداخلاقی ناراحتش می‌کنی

بعد این سیکل تکرار می‌شه

بدگمان می‌شی

بدبین می‌شی

دنبال بهونه می‌گردیو همه جا سیاه میشه

پی‌نوشت:

وقتی هم دوستی هست که باهاش حرف بزنی، اون لحظه، اون زمان همه چی خوبه

یکی از دلایل حرف نزدن همینه