پنجاهم
اپیزود اول ... غم نامه
بچه ها خیلی حیف شد .... لاله و لادن به رحمت خدا رفتند ... خیلی حیف شد ....
البته میدونید خودشون راضی بودند اما حیف ...تا حدی هم راحت شدند وقتی به این وضعیت برای زنگی خودم فکر میکنم ترجیح میدم صد بار بمیرم .... واقعا چه صبر . چه پشتکاری داشتند ....
خدا بیامرزتشان
اپیزود دویم
گمانه میزدیم در عوالم قدیم که بشر موجودی است بسی زاید ...زیرا همیشه ناراضی بوده و هر گاه قصد رفع بلایا و مصایای خود نموده بدتر کردندی و خاک بر سر شدندی
یعنی من حقیر بر این تفکر بودم که حکما بنی بشر بتواند تا ابد بر غرغر خایش ادامه دهد و هیچ چیز راضی نگردانندش
اما فی الحال که پویان به تعطیلی و مسدودیدن بلاگش نموده و دل ما را خون نموده فهمیدم و ملتفت گشتم که همانا هر چیز را پایانی باشد ... و حتی غر غر های این فرد ضعیفیسم ( همان فمنیسم ) فی الیوم به آخر رسیده و این دفتر نیز بسته گشت و پوبان دیگر به کتابت نپردازد ..
حال ما بسی خوب و مفرح است زیرا ازین پس اعصابی راحت داشته و ملروم به تحمل این کتیبه های پویان نیستیم ......
آخیش راحت شدیم
اپیزود سیم
چند صباحی بود که از التفاف به کتیبه های ابتیاع شده در نمایش کده کتیبه گذشته و من وقتی برای مطالعه نداشتم
..اما این چند صباح که از آزمون های پایان دوره فراخ شدیم .. به سیر این عالم پرداختیم ... کتیبه ای با نام داستانهای اوالونا که همانا اثر قلم الیزابت آلنده بود و شامل کتیبک ( کتیبه های کوتاه ) قصه مانند بوده و خوب بود بری خواندن و ذشتن ....
گفتیم تا بار فرهنگی بلاگ بالاتر رفته و بتوانید غیر از سوء استفاده به استفاده از این بلاگ نیز بپردازید
اپیزود چارم
گویند در تاریخ آمده فردا روزی را با نام 18 تیر نامند و در این روز محصلان مکتبخانه طهران بر اثر مصرف بیش از لزوم درس به قاطی شدن روی آورده و در سنة 78 شلوغی بر پا دارند و در این حین دوستانه برخورد نمایند و فردی هم خودش را با سوپر مرد اشتباه کرفته از بلندای ساختمانهای اتق خئاب کوی مکتبخانه سرش بر زمین زدندی و و دیگری سرب داغ خورده و مرد....
حال نیز سالگرد است و ما نمی دانیم چه میشود ... وقتی در سالگرد چارشنبه سوری عده ای بمیرند چه رسد به این ..... منتظریم ...به قول لوس آنج لس اینایی ها مردم بمیرید و بکشید ما 19 تیر در طیاره خانه مهر آباد میرسیم بهتان
واقعا دنیای عجیبا قریبا می باشد .
اپیزود پنچم
بس است نظر دهد باقلوا ...من بروم شما هم بروید .... باه بای
اپیزود اول ... غم نامه
بچه ها خیلی حیف شد .... لاله و لادن به رحمت خدا رفتند ... خیلی حیف شد ....
البته میدونید خودشون راضی بودند اما حیف ...تا حدی هم راحت شدند وقتی به این وضعیت برای زنگی خودم فکر میکنم ترجیح میدم صد بار بمیرم .... واقعا چه صبر . چه پشتکاری داشتند ....
خدا بیامرزتشان
اپیزود دویم
گمانه میزدیم در عوالم قدیم که بشر موجودی است بسی زاید ...زیرا همیشه ناراضی بوده و هر گاه قصد رفع بلایا و مصایای خود نموده بدتر کردندی و خاک بر سر شدندی
یعنی من حقیر بر این تفکر بودم که حکما بنی بشر بتواند تا ابد بر غرغر خایش ادامه دهد و هیچ چیز راضی نگردانندش
اما فی الحال که پویان به تعطیلی و مسدودیدن بلاگش نموده و دل ما را خون نموده فهمیدم و ملتفت گشتم که همانا هر چیز را پایانی باشد ... و حتی غر غر های این فرد ضعیفیسم ( همان فمنیسم ) فی الیوم به آخر رسیده و این دفتر نیز بسته گشت و پوبان دیگر به کتابت نپردازد ..
حال ما بسی خوب و مفرح است زیرا ازین پس اعصابی راحت داشته و ملروم به تحمل این کتیبه های پویان نیستیم ......
آخیش راحت شدیم
اپیزود سیم
چند صباحی بود که از التفاف به کتیبه های ابتیاع شده در نمایش کده کتیبه گذشته و من وقتی برای مطالعه نداشتم
..اما این چند صباح که از آزمون های پایان دوره فراخ شدیم .. به سیر این عالم پرداختیم ... کتیبه ای با نام داستانهای اوالونا که همانا اثر قلم الیزابت آلنده بود و شامل کتیبک ( کتیبه های کوتاه ) قصه مانند بوده و خوب بود بری خواندن و ذشتن ....
گفتیم تا بار فرهنگی بلاگ بالاتر رفته و بتوانید غیر از سوء استفاده به استفاده از این بلاگ نیز بپردازید
اپیزود چارم
گویند در تاریخ آمده فردا روزی را با نام 18 تیر نامند و در این روز محصلان مکتبخانه طهران بر اثر مصرف بیش از لزوم درس به قاطی شدن روی آورده و در سنة 78 شلوغی بر پا دارند و در این حین دوستانه برخورد نمایند و فردی هم خودش را با سوپر مرد اشتباه کرفته از بلندای ساختمانهای اتق خئاب کوی مکتبخانه سرش بر زمین زدندی و و دیگری سرب داغ خورده و مرد....
حال نیز سالگرد است و ما نمی دانیم چه میشود ... وقتی در سالگرد چارشنبه سوری عده ای بمیرند چه رسد به این ..... منتظریم ...به قول لوس آنج لس اینایی ها مردم بمیرید و بکشید ما 19 تیر در طیاره خانه مهر آباد میرسیم بهتان
واقعا دنیای عجیبا قریبا می باشد .
اپیزود پنچم
بس است نظر دهد باقلوا ...من بروم شما هم بروید .... باه بای
نظرات